Judo trainer

Michel den Turk

Michel den Turk

meneer Michel geeft les op de dinsdag, woensdag en donderdag.

Interview

Onze redactrice Anne-Marie at een appelflap met meneer Michel.

A: Zeg eens eerlijk Michel: had je nu toch niet liever een menu van Mac Donalds gehad?

In Mac Donalds heb ik altijd zin! Ik moet wel opletten wat ik eet want ik sport veel.

A: Hoe vaak in de week ben je dan op de judomat te vinden?

Ik train zelf nog 2 keer in de week en ik geef minimaal 8 uur les per week. Lesgeven doe ik bij 2 verenigingen. Daarnaast begeleid ik mijn judoka’s op wedstrijden en organiseer ik van alles zoals het Hajime Toernooi, leuke extra activiteiten die soms veel en soms niets met judo te maken hebben en natuurlijk het judokamp! Dat is allemaal veel werk en gelukkig hoef ik niet alles alleen te doen.

A: Hoe oud was je toen je bent begonnen met judo?

Ik was 9 jaar en ik “moest” op een sport. En toen leek judo me wel leuk. Ik heb een proefles gedaan en het was meteen goed. Ik ben als jochie begonnen bij Jan de Rooij in Goirle en daar train ik nog steeds. Dat is al bijna 20 jaar. Ik ging mee naar wedstrijden en in het begin haalde ik nauwelijks prijzen. Maar het was zó leuk om te doen. Het ging steeds beter en uiteindelijk heb ik mee mogen doen aan het Nederlands Kampioenschap onder 21 jaar. Daar ben ik tweede geworden. Je ziet dus wel, als je volhoudt en je vind het leuk, dan kun je ver komen.
Toen ik 16 jaar was mocht ik gaan assisteren in de lessen bij Jan de Rooij. Na assisteren kwam coachen en toen ik 18 was ben ik begonnen aan mijn opleiding tot jeugd-judo-leider. Ik ben natuurlijk net als iedereen begonnen met een witte band en toen ik ongeveer 16 was haalde ik mijn 1e dan.
Daarna kwam mijn licentie leraar A (ik was nog maar 21 jaar), de 2e dan en licentie leraar B haalde ik in 2015. Het verschil tussen leraar A en B is, dat je als leraar B aan 1e dan en hoger officieel les mag geven. Inmiddels ben ik 3e dan judo en ik zou het erg leuk vinden als ik ooit examen kan doen voor nóg een dan hoger.

A: Hoe ben je in Waalwijk terecht gekomen bij Judovereniging Asahi?

Iemand van het bestuur van Judovereniging Asahi had mijn trainer gevraagd of hij iemand wist die les wilde geven in Waalwijk. Mijn trainer heeft mij voorgesteld. Ik heb een gesprek gehad met het bestuur en dat klikte goed. In 2010 ben ik begonnen als judo-trainer. Er waren toen nog maar 3 groepen met jeugdleden op woensdag. Dat was mijn start.

A: Wat vindt je het allerleukste van judoën en lesgeven?

Ik kan dat niet goed uitleggen. Ik vind het leuk om anderen te leren wat ík graag doe, ik vind het leuk om anderen wegwijs te maken in judo. Ik geef graag les en ik kan genieten van de reacties van de jongste koters tot hoe de jong volwassenen met veel respect met elkaar omgaan. Ik vind dat ik les mag geven aan leuke groepen.

A: Er zijn maar heel weinig mensen die kunnen leven van judo. Wat is je andere beroep?

Ik heb een opleiding gedaan in de zorg en werk vooral in nachtdiensten bij de thuiszorg. Door die nachtdiensten kan ik zoveel tijd besteden aan mijn grootste hobby, namelijk judo. Het ene maakt het andere mogelijk.

A: Heb je nog een judo-droom?

Tsja, ik ben al ooit op trainingsstage in Japan geweest. Dat is voor veel judoka’s een droom. Ik hoop dat ik nog ooit kan zeggen dat een kampioen bij mij als judoka getraind heeft. Ik zou graag wedstrijdjudoka’s les willen geven en verder willen opleiden. Maar de judoka die voor zijn lol traint geef ik net zo graag les.

A: was de appelflap lekker?

Ja, ik lus er nóg wel een!